Na današnji dan prije četiri godine napustio nas je legendarni glumac Velimir Bata Živojinović, a anegdote iz njegovog života i bogate glumačke karijere nikada nisu prestali da zanimaju javnost.
Bio je najpoznatije glumačko ime kako u Srbiji tako i na prostoru bivše Jugoslavije.
Ostvario se u oko 400 televizijskih i filmskih uloga, među kojima se nalazi i 17 vesterna snimljenih u Njemačkoj koji su malo poznati.
Bio je glavni lik u velikom broju filmova bivših jugoslovenskih republika. Bata je bio jedan od rodonačelnika tzv. crnog talasa u jugoslovenskom filmu, koji je nastao početkom šezdesetih, a u kojima je konstantno nastupao sve do kasnih sedamdesetih godina 20. vijeka. Pored toga, igrao je i u tzv. partizanskim filmovima u kojima se proslavio takođe tokom ’60-ih i ’70-ih, a jedan od njih “Valter brani Sarajevo”, donio mu je ogromnu slavu u Kini.
Gluma mu nije bila jedina ljubav. Živojinović se pored nje bavio i politikom. Od početka devedesetih godina 20. vijeka bio je poslanik Socijalističke partije Srbije u nekoliko mandata, a 2002. godine bio je kandidat SPS-a na neuspjelim predsedničkim izborima u Srbiji.
Velimir važi za najvećeg jugoslovenskog i srpskog glumca, sa najviše odigranih uloga.
Čak 55 godina je proveo u skladnom braku sa svojom velikom ljubavlju, Julijanom – Lulom, s kojom je dobio dvoje djece: sina Miljka i kćerku Jelenu. Jednom prilikom je iskreno priznao da mu je supruga Lula predstavljala najveći oslonac tokom iscrpne dugogodišnje karijere, koja je bila praćenja stalnim i dugim odsustvima od kuće.
Nadimak Bata, koji ga je pratio tokom čitave karijere, dobio je u periodu pohađanja srednje glumačke škole u Nišu, gdje je direktor škole bio njegov imenjak – čuveni pjesnik Velimir Živojinović Masuka. S obzirom na to da su im se zbog istog imena i prezimena često miješale poštanske pošiljke i prepiske, direktor Masuka ga je pozvao jednog dana u svoju kancelariju i rekao: “Mali, od danas će na tvojim pismima uz ime i prezime stajati nadimak “Bata”, a na mojim “Masuka””. Taj nadimak ga od tada nije “napuštao” i pratio ga je tokom čitavog života.
Zanimljivo je i to da je pored svog maternjeg srpskog jezika, glumio i na hrvatskom, makedonskom, slovenačkom, romskom, albanskom, njemačkom, engleskom, francuskom, italijanskom i ali i ruskom jeziku. Sedam filmova u kojima je glumio našlo se u zvaničnoj konkurenciji Kanskog filmskog festivala: “Vlak bez voznog reda” (1959), “Pogled u zjenicu sunca” (1966), “Skupljači perja” (1967), “Biće skoro propast sveta” (1969), “Seljačka buna 1573.” (1976), “Grupni portret s damom” (1977) i “Poseban tretman” (1980). Godine 1981. bio je član žirija na 12. Međunarodnom filmskom festivalu u Moskvi, Rusija.
Bata je preminuo 22. maja 2016. godine u 82. godini u bolnici Sveti Sava usljed posljedica gangrene, srčane slabosti, anemije i dijabetesa.
(Glossy.rs)
