Vožd Đorđe Stratimirović (austrijska titula: Georg Ritter von Stratimirovic), koji je u istoriju srpske Vojvodine upisan zlatnim slovima, po završetku vojne službe 1859. godine učestvovao je u diplomatskim misijama za Austriju u Crnoj Gori, na Krfu, u Epiru, Italiji i Srbiji. Od 1873. godine živeo je u Novom Sadu, a od 1877, kao mnogi srpski velikani tog doba, u Beču. U tom periodu je napisao i autobiografiju na srpskom i nemačkom jeziku, koju je 1913. godine objavio njegov sin. Interensantno je da se ondašnji dom porodice Stratimirović nalazi u istom delu grada, samo nekoliko ulica udaljen od kuće u kojoj je sa porodicom odrastao Johan Gudenus.
Ukaz, koji se uručuje od strane Njegovog Preosveštenstva vladike sremskog gospodina Vasilija i uz saglasnost porodice Stratimirović, uručen je u prisustvu voždovog praunuka prof. dr Ivana Stratimirovića i njegovog sina prof. dr Đorđa Stratimirovića. „Dostojnim“ se smatra Gudenus za požrtvovano istrajavanje na vredostima svetosavske duhovnosti, te za veličanstven doprinos u održavanju austrijsko-srpskog prijateljstva.
Ovom svečanom činu, održanom u velelepim prostorijama bečke Sale Terrene, prisustvovali su i Konstantin Dobrilovic – Johanov kum i bivši savetnik Slobodarske partije Austrije, prof. dr Darko Tanasković – akademik, sveštenik Nenad Jovanović, Dane Kulacin – direktor Centra za razvoj Sajkasa, Aleksandar Đurđev – predsednik Instituta za političko umrežavanje i izvršni direktor srpske naftne kompanije Transnafta, Goran Milenković – pomoćnik ministra u vladi Republike Srbije, te Dalibor Sekularac iz sekretarijata za Energetiku Grada Beograda. Dozu razigranosti unela su Johanova deca, koja su sa majkom prisustvovala ovoj svečanosti.
(dunav.at)
