Hedi Lamar je bila jedna od najvećih zvezda Holivuda 30-ih i 40-ih godina 20 veka. Međutim dugo se nije znalo da je ona bila pronalazač načina prenosa signala pod nazivom „frekventno skakanje“ bez čega danas ne mogu da se zamisle mobilni telefoni, blutut i bežični internet, piše EurocommPR.
Izložba se bavi različitim aspektima njenog života sa posebnim osvrtom na godine provedene u Beču i Berlinu.
Hedi Lamar je rođena 1914. godine u Beču kao Hedvig Kizle. Potekla je iz jevrejske porodice. Otac joj je bio bankar iz Ukrajine, a majka koncertna pijanistkinja iz Budimpešte. Reditelj i producent Maks Rajnhart otkrio je Hedi Lamar za pozorište. Nakon obnažene scene u filmu „Ekstaza“ 1933. godine stekla je međunarodnu slavu. Ubrzo se udala za uticajnog trgovca oružjem ljubomornog Frica Mandla koga je napustila i pobegla u Holivud 1937 godine. Po savetu filmskog mogula Luisa B. Majera promenila je ime u Hedi Lamar. Prvi film koji je snimila u Holivudu „Alžir“ postigao je svetski uspeh.
Nakon ulaska SAD u 2. svetski rat Hedi se angažovala u borbi protiv nacista. Imala je ideju za tajni komunikacioni sistem za navođenje torpeda koji je zajedno sa kompozitorom Džordžom Antajlom razvila do kraja i patentirala 1942 godine, a patent poklonila američkoj mornarici. Važila je za najlepšu ženu sveta i udavala se šest puta. U poznim godinama je privlačila pažnju plastičnim operacijama, a uhvaćena je i u krađi, nakon čega se povukla iz javnog života. Hedi Lamar je umrla 2000. godine u SAD, a sahranjena je na Centralnom groblju u Beču uz počasti.
Od 2018. godine grad Beč dodeljuje nagradu „Hedi Lamar“ inovativnim naučnicama u okviru konferencije „Digital Days“.
(E.M/dunav.at, foto: Alexander Ch. Wulz)
