Bio je i scenarista, glumac, producent, kritičar i istoričar filma. Najpoznatiji je po filmovima „Poslednja bioskopska predstava“ iz 1971. kao i “Mesec od papira” iz 1973. godine.
Poznati su i njegovi filmovi “Što te tata pušta samu?” (1972), “Bioskop za groš” (1976), “Dejzi Miler” (1974), “Maska” (1985), “Dan kada su se svi smejali” (1981) i “Zaljubljeni porotnik” (1988).
Kao gostu 40. FEST-a, 2021. godine uručen mu je Zlatni pečat Jugoslovenske kinoteke, njeno najveće priznanje, koje je ustanovljeno 1995. godine povodom stogodišnjice filma.
Bogdanovič je bio pripadnik talasa reditelja “novi Holivud”, kojem su pripadali i Skorseze, Spilberg, Altman, Alen, Fridkin, De Palma i Kopola.
Glumu je 50-ih učio kod Stele Adler, a ranih 60-ih je postao poznat kao programski urednik u Muzeju moderne umetnosti u Njujorku (MoMA).
Bio je opsesivni posetilac bioskopa – u mladosti je gledao i po 400 naslova godišnje, pa je rezultat njegove posvećenosti prikaz rada američkih reditelja kao što su Orson Vels i Džon Ford. O Fordu je kasnije objavio i knjigu zasnovanu na beleškama nastalim tokom rediteljeve retrospektive u MoMA, kao i rada Hauarda Hoksa.
Nakon filma “Poslednja bioskopska predstava”, kritika ga je nazvala “novim Velsom” i “vunderkindom”, a bio je nominovan za Oskara u osam nominacija – dobio je dva Oskara za najbolje epizodne uloge.
Bogdanovič je potom ponovo doživeo uspeh filmom “Što te tata pušta samu?” (1972), romantičnom farsom s Barbrom Strajsend i Rajanom O’Nilom, snimljenom u stilu komedije 30-ih, kao i filmom “Mesec od hartije”, koje slavi kritika, ali su postigli i veliki uspeh na blagajnama.
Usledilo je više uspešnih naslova – Dejzi Miler, Sent Džek: javna kuća u Singapuru, Dan kad su se svi smejali, Maska.
U međuvremenu, napustio je suprugu Poli Plat i njihove dve kćerke, venčao mladu zvezdu svog filma Sibil Šepard, a potom započeo i novu romantičnu vezu sa dvadesetak godina mlađom starletom i Plejbojevom zečicom Doroti Straten, koju je ubio ljubomorni muž za vreme snimanja filma “Dan kada su se svi smejali” (1981). Amerika je bila skandalizovana, a duhovi su još više uzbunjeni kada je Bogdanovič venčao njenu mlađu sestru B.P. Straten. Iako je u sledeće tri decenije usledilo još desetak filmova, Bogdanovič je postao nepoželjno ime za producente, pa se ponovo vratio glumi i pisanju o filmu. U međuvremenu je i dva puta bankrotirao.
Bogdanovič je 2002. godine ponovo osvojio kritiku i publiku filmom “The Cat’s Meow”, a dve godine kasnije na televiziji su prikazani specijal “The Mystery of Natalie Wood” i dokumentarna drama “Hustle”.
Autor je više knjiga o filmu i filmskom stvaralaštvu, a pojavio se i kao glumac u mnogim filmovima i TV serijama. Poznat je po ulozi psihijatra iz kultne TV serije “Sopranovi”.
Svetska federacija filmskih arhiva (FIAF) dodelila je Bogdanoviču 2007. godine nagradu za životno delo, svrstavajući ga rame uz rame sa velikanima kao što su Bergman ili Oliveira.
(N1)
