Beneš je preminuo nakon duge i teške bolesti.
Marijan Beneš je bio pop-ikona bivše Jugoslavije, u ringu je dokazao koliko može, a kad bi skinuo rukavice, svirao je violinu i flautu, pisao poeziju i pokazao svijetu da ljudi iz ringa nisu samo bokseri kao bokseri.
Beneš je rođen 11. juna 1951 u Beogradu i smatra se, zajedno sa Parlovom, jednim od najboljih jugoslovenskih boksera svih vremena. U Banjaluku ga je čelična pesnica dovela 1967. godine, kada je imao 16 godina.
Marijan potpisuje za Slaviju, bokserski klub iz Banjaluke, gdje je i ostao tokom čitave svoje amaterske karijere. Poslije briljantne amaterske karijere i osvojene zlatne medalje na prvenstvu Evrope u boksu 1973. godine održanom u Beogradu, prešao je u profesionalce i osvojio titulu evropskog prvaka u verziji Evropske bokserske unije (EBU) u lako-velter kategoriji 1979. godine.
Beneš je imao ukupno 39 profesionalnih mečeva, od kojih je 32 puta iz ringa izašao kao pobjednik. 21 meč nokautom, a šest je izgubio (tri nokautom) i jedan meč je boksovao neriješeno.
Ukupno je odboksovao 233 profesionalne runde. Beneš se povukao iz boksa 1983. godine i boksovao je još dva egzibiciona meča tokom devedesetih godina prošlog vijeka. Iz boksa se povukao zbog teške povrede i gubitka oka.
U vrijeme ratnog ludila i raspada države, Beneš nije bio dobrodošao nigdje. Ni u Bosni ni u Hrvatskoj. Bio je ponižen u svakom smislu te riječi. Ipak, po završetku rata Beneš se vratio u Banjaluku.
(Nezavisne)
