S pozornice evangelističke crkve, vođa gospel hora započeo je večernju molitvu i propovedanje. “Slavićemo Gospoda! Osećate li radost večeras?”, upitao je on. “Da!” vikalo je stotine okupljenih u crkvi 18. februara. Neki od njih prešli su hiljade kilometara da bi učestvovali u druženju koje je trajalo nedjelju dana u Miluzu, gradu od 100.000 stanovnika na granici Francuske sa Njemačkom i Švajcarskom. Za mnoge pripadnike, godišnje slavlje je najvažnija tačka crkvenog kalendara. Ovog puta, neko iz mase imao je korona virus, prenosi Rojters.
Sa ovog molitvenog druženja krenulo je širenje Covid-19 u Francuskoj, jednoj od najteže pogođenih zemalja u Evropi. Oko 2.500 potvrđenih slučajeva povezano je sa ovim događajem.
Vjernici u crkvi su nehotice odveli bolest izazvanu virusom u zapadnoafričku državu Burkina Faso, mediteransko ostrvo Korziku, Gvajanu u Latinskoj Americi, Švajcarsku, francusku nuklearnu elektranu i radionicu jednog od najvećih evropskih proizvođača automobila.
Nekoliko nedjelja kasnije, Njemačka je djelimično zatvorila svoju granicu sa Francuskom, suspendujući pakt o slobodnom kretanju koji je na snazi posljednjih 25 godina.
– Crkveni klaster bio je ključni faktor – rekle su Rojtersu dvije osobe upoznate sa njemačkom odlukom. Crkveni zvaničnici rekli su Rojtersu da je 17 članova te zajednice preminulo od komplikacija povezanih s bolešću.
Dok su se vjernici okupljali vedrog utorka u crkvi, stari šoping centar pretvoren je u auditorijum od 2.500 mjesta, a bolest se činila dalekom. Francuska je imala 12 potvrđenih slučajeva, prema podacima Svjetske zdravstvene organizacije (SZO). U oblasti Miluzu ih nije bilo.
Francuska, kao i druge vlade sjeverne Evrope, nije ograničila velika okupljanja. Nije bilo alkohol gela za vjernike da očiste ruke, nije bilo udaranja laktova umesto rukovanja.
Koristeći spisak crkve, prvo su kontaktirali osoblje jaslica. U ovom trenutku, zdravstveni inspektori su shvatili da je prekasno. Članovi osoblja jaslica već su bili bolesni.
Među okupljenima je bio i mještanin Elie Vidmer (37). Njegovi roditelji bili su članovi crkve, koju je 1966. osnovao Džin Piteršmit, francuski prodavač koji je prihvatio evangelizam nakon što je njegova supruga neočekivano izliječena od bolesti.
Okupljanje u Miluzu bilo je nešto čemu se radovao čitave godine.
– Osjećate posebnu energiju tokom te nedjelje. Na nedjelju dana prestajete sa svim kako biste se duhovno napunili – rekao je on. Kao bubnjar u crkvenom orkestru, prisustvovao je cijele nedelje.
Antoneta (70), bakica koja živi na Korzici, već 25 godina odlazi na okupljanje. Ovog puta otišla je sa još pet žena. Ona je govorila pod uslovom da se ne identifikuje u potpunosti, rekavši da su ljudi van crkve bili stigmatizovani zbog širenja virusa.
Nije znao ni Mamadou Karambiri, koji je sletio na francuski aerodrom Šarl de Gol 14. februara iz Burkine Faso.
U crkvi je bilo i dvoje djece čijoj je majci pozlilo prije početka događaja, rekli su zdravstveni zvaničnici. Majka je ostala kod kuće, ali deda doveo decu – starije dete je imalo pet godina, mlađe samo godinu dana.
Djeca i njihova majka kasnije su bili pozitivni na korona virus, što je majku učinilo potencijalnim izvorom klastera. Zvaničnicima javnog zdravstva nije bilo jasno gdje je majka pokupila infekciju.
Okupljanje je trajalo sedam dana, a nikad nije bilo manje od 1.000 ljudi.
Na kraju ceremonije 21. februara niko nije prijavio simptome nalik gripu, iako je u Francuskoj tada bilo 12 slučajeva.
Preko puta crkve nalazi se restoran brze hrane, a mnoge porodice tamo su išle na ručak.
(Telegraf.rs)
