Do kraja 1960. godine u Austriji je važilo porodično pravo uređeno Opštim građanskim zakonikom iz 1811. godine, kojim je ženama bio otežan izlazak iz odnosa u kojem se događa nasilje. Kućno nasilje važilo je za tabu temu. Polazeći od političkih i društvenih dešavanja 70-ih godina prošlog veka koji su omogućili osnivanje prve ženske sigurne kuće, izložba prikazuje početke ženskih kućnih poslova i razvoj psiho-socijalnog rada sa ženama koje su trpele nasilje i njihovom decom poslednje četiri decenije. Trenutno svaka peta žena u Austriji trpi nasilje od strane svog supruga ili partnera.
Udruženje socijalne pomoći za ugrožene žene i njihovu decu osnovano je 27. aprila 1978. godine a u novembru 1978. otvorena je prva ženska kuća u Beču.
Izložba prikazuje šta su 70-ih godina žene koje su pronašle put do sigurne kuće proživljavale, a kroz šta prolaze danas. U intervjuima žene izveštavaju o istorijatu nasilja nad njima i o njihovoj svakodnevici u ženskoj kući. Brojni lični predmeti klijentkinja govore između ostalog priče o nasilju, bežanju i konstantnoj pretnji ali i o osnaživanju i putu u samostalni život bez nasilja.
U okviru izložbe su i sigurne kuće predstavljene kao radno mesto i tematizuje se odnos saradnica sa teretom i pretnjama kojima su često izložene, kao i klišeima i predrasudama koje još uvek postoje kada je njihov posao u pitanju.
Kakve slike žena gledamo kroz reklame, pop-muziku ili medije? Kakvu ulogu imaju te slike za svesno ili nesvesno prihvatanje uloga i nejednakih odnosa moći? Zašto žene ostaju u vezama u kojima vlada nasilje ili se vraćaju nakon boravka u sigurnoj kući nazad kod nasilnika? Izložba tematizuje ova pitanja, postavlja ih posetiocima i na kraju pita: šta sve sami posetioci trpe zbog ljubavi?
Izložba traje od 27. aprila do 30. septembra 2018. godine.