Julijanski kalendar, koji je uveden od strane Julija Cezara 45. godine prije nove ere, bio je u širokoj upotrebi sve do uvođenja gregorijanskog kalendara 1582. godine. Međutim, pravoslavna crkva zadržala je julijanski kalendar za liturgijske potrebe.
Zbog razlike između julijanskog i gregorijanskog kalendara, Srbi slave Novu Godinu 13 dana nakon većine drugih kultura. Ova proslava označava početak nove godine prema julijanskom kalendaru i predstavlja važan dio vjerskih i kulturnih tradicija.
Ona se slavi u balkanskim zemljama – Srbija, Crna Gora, Republika Srpska, Sjeverna Makedonija i pravoslavni dijlovi Hrvatske. Takođe se slavi u Rusiji, Belorusiji, Ukrajini, Jermeniji, Moldaviji i Gruziji.
Za vrijeme osmanske vladavine, Srbi su uglavnom u tajnosti proslavljali ovaj praznik. Prvu javnu proslavu nove pravoslavne godine prva je organizovala beogradska „Kasina“, a sledećih godina pridružile su se sve prestoničke kafane, lokali i bioskopi.
Pravoslavni vjernici koriste ovu priliku za molitve, okupljanje porodica, zajedničku trpezu i druge tradicionalne običaje. Proslava Srpske Nove Godine ima poseban značaj u očuvanju kulturnog identiteta i duboko je ukorjenjena u srpsku istoriju i tradiciju.
